10 jaar Namasté Foundation

Een terugblik op tien jaar Namasté Foundation door oprichter Hilde Bleijswijk

Een tienjarig bestaan is écht zo’n moment om terug te blikken. Zijn je doelen bereikt? Is het geworden wat je ervan had verwacht? Is het een succes?
In mijn geval zijn dit toch een beetje gekke vragen. Toen ik 11 jaar geleden met mijn backpackje vertrok naar Azië, was het me totaal niet duidelijk wat ik daar precies te zoeken had. Het was typisch zo’n intuïtieve keuze. Mijn drukke baan, dure auto en droomhuis aan de Singel hadden plaatsgemaakt voor het onbekende avontuur. Stoer toch! Toen ik met mijn ‘oneway ticket’ naar Bangkok uit het vliegtuig stapte, tegen een muur van hitte knalde en me een weg baande door de gekte van Kao San Road (red. de grootste backpackerstraat op aarde met veel neon), kwam er maar één vraag in me op: WAT DOE IK HIER IN DE G-NAAM HELEMAAL IN MIJN EENTJE?? Eerlijk is eerlijk, ik heb een traantje weggepinkt toen die realiteit zich aan me opdrong. Als je me toen zou vertellen dat ik tien jaar later met twee groepen avonturiers naar Nepal af zou reizen, die €50.000 inzamelen voor ons eigen Women Empowerment Center in Nepal, dan had ik je heel hard uitgelachen.

Het leven kan soms bizarre wendingen nemen. Maar terugkijkend, is het voor mij de enige juiste keuze geweest. Niet omdat het daarna allemaal rozengeur en maneschijn was. Maar wel omdat ik kon groeien naar de persoon die ik ben. Het sociaal ondernemerschap biedt mij alle ingrediënten die me gelukkig maken. Er is niks leukers dan win win situaties creëren voor anderen en ook jezelf daarin niet te vergeten. Dat laatste was een harde les. Een hoogtepunt voor Namasté Foundation was het openen van ons eigen gebouwde Women Empowerment Center, maar tegelijk een persoonlijk dieptepunt. Ik had alles gegeven en meer dan dat, ik was kapot. We kennen het verhaal allemaal van het zuurstofkapje: zet eerst zelf een op, voordat je iets voor anderen kunt betekenen. En dat simpele feit geldt voor iedere situatie. Zo hadden wij binnen de stichting met het bestuur en collega’s, het item ‘eigen inkomensgenerering’ altijd bovenaan de lijst. Onafhankelijkheid creëren, dat is wat werkt. Niet alleen voor de vrouwen in ons project, ook voor het gehele project an sich en ook voor de stichting in zijn geheel. Dat was best een vooruitstrevende gedachte kwam ik achter in de praktijk. Ons juridische stelsel is er niet op ingericht. Het is verboden voor de zgn ANBI stichtingen om winst te beogen. Ook de Nepalese stichtingen mogen geen winst maken. Levenslang aan het donatie-infuus dus. Is dat nou wel zo duurzaam? Gelukkig vinden we steeds meer van niet. Het bewustzijn rondom het succes van zelfredzaamheid wordt groter. In de politiek wordt steeds meer aandacht geschonken aan sociaal ondernemerschap. Er wordt een rechtsvorm ontworpen, die een mix van sociale en maatschappelijke betrokkenheid en het verdienen van geld omarmt. Zoals de B-Corp, die in Amerika en Engeland al zo lang bestaat. Er staan in Nederland steeds meer voorbeelden op, die het helemaal maken: Tony Chocelonely staat voor slaafvrije chocolade, Brownies&Downies staat voor inclusie van mensen met down op de arbeidsmarkt (ik ben fan! Van Tony ook trouwens), maar misschien nog wel meer van Rokbar Chocolate ‘from bean to bar made by women’ (wow!), bij Lena The Fashion Library kun je kleding huren, bij winkels als Brandmission, Livstores en The Impact Shop koop je kleding met een goed verhaal. En zo zijn er nog heel veel voorbeelden van sociaal ondernemers die hun maatschappelijke missie weten te verwezenlijken, gestoeld op een duurzaam commercieel model. Niet om zo veel mogelijk aandeelhouderswaarde te creëren, maar met de missie voorop! De consument wordt steeds bewuster, overheden kopen steeds meer sociaal in. Zo werden onze TIMI sjaals, afgewerkt in het Women Empowerment Center, dit jaar als kerstpakket aangeboden aan werknemers van de Gemeente Amsterdam. Helemaal te gek toch?

Is 10 jaar Namasté Foundation een succes? Ach, er blijft altijd zoveel te doen, ik heb wel geleerd de kleine mijlpalen groot te vieren. En vooral te genieten van de weg naar dat zogenaamde ‘grote succes’. Namasté Foundation heeft in totaal €800.000 ingezameld, waarvan meer dan 80% werd geïnvesteerd in het project, een kleine 10% in fondsenwerving en 10% in organisatiekosten. Als je naar de CBF-normen kijkt is dat wel zeer succesvol te noemen. We trainen dit jaar de 200ste vrouw in ons Women Empowerment Center, dat we 5 jaar geleden openden. We hebben een heel fijn team in Nepal en in Nederland, waar vertrouwen heerst. We hebben met de verkoop van TIMI Sjaals de investering in Nepal terugverdiend. TIMI zorgt nu dus voor eigen inkomen om de trainingen en leningen voor andere vrouwen te financieren, dát ervaar ik als een van de grootste successen. Nu Nederland nog. We hoeven maar 6.000 TIMI’s te verkopen. Een doel binnen handbereik denk ik. En dan? Door naar de volgende berg. Want waar helemaal niks tegenop kan is die grote lach op het gezicht van een onafhankelijke vrouwelijke ondernemer. In Nepal, in Nederland en waar ook ter wereld.

Bedankt voor jullie vertrouwen en steun!