Bezoek aan het Women Empowerment Project in Ghachock
Door Henk Lindhout
Als ondersteuner van het Women Empowerment Project in Ghachock, Nepal, kreeg ik de unieke kans het project samen met mijn broer Jan en oprichter Hilde Bleijswijk te bezoeken. Met z’n zessen opgepropt in een jeep over een weg met veldkeien langs de rivier de Seti, bereiken we het in 2014 nieuwgebouwde opleidingscentrum. We worden op traditionele wijze ontvangen door Alisha Malla, de manager van het project. Na haar opleiding sociaal werk en de master educatie is dit haar droombaan.
In het leslokaal zijn 23 vrouwen hard aan het werk met hun naai- en handwerk, onder deskundige leiding van docente Sajina Tamang. Wat me opvalt is hoe geconcentreerd ze met de opdracht aan het werk zijn. Ze laten zich niet afleiden door de bezoekers. Uit eerdere verhalen weet ik hoe blij ze zijn met deze kans een onafhankelijk bestaan op te bouwen. Drie maanden lang komen ze dagelijks van huis naar het project voor deze voltijds opleiding. Voor zeven van hen is de afstand te groot; aan hen wordt de mogelijkheid geboden in het centrum te overnachten. Ze volgen een intensief programma. Naast de naai- en handwerkvakken zijn ook ondernemersvaardigheden en een empowerment training onderdeel van het programma.
Ik realiseer me dat dit geen kansarme vrouwen zijn; het zijn hun omstandigheden die hen in een kansarme positie hebben gebracht.
Terwijl ik een paar foto’s maak realiseer ik me dat dit geen kansarme vrouwen zijn; het zijn hun omstandigheden, de patriarchale maatschappij en het kastenstelsel in Nepal die hen in een kansarme positie hebben gebracht.
Dat ze over veel potentie beschikken blijkt wel uit het feit dat ze de kleine lening die ze na afloop kunnen krijgen, snel weer terugbetalen. Minder dan 5 % van de vrouwen is uiteindelijk niet in staat de lening volledig af te lossen.
Een belangrijke steun is het onderlinge contact wat de vrouwen ook na de training in stand houden en de terugkomdagen die door het project worden georganiseerd.
Erg bijzonder is dat het fonds wat beschikbaar is gesteld voor de microkredieten zichzelf middels de rente en de terugbetalingen in stand houdt. Er zijn dus geen financiers die het rendement van het fonds opstrijken. De training van de vrouwen wordt nu nog voor het grootste deel uit giften betaald. De productie en verkoop van de TIMI sjaals zijn een goed begin om ook het project zelfvoorzienend te laten worden.
Het is bijzonder om te zien hoe Hilde Bleijswijk en haar team van Namasté Foundation samen met het team in Nepal dit project van de grond heeft getild en hoe het nu voor een belangrijk deel op eigen Nepalese menskracht kan draaien. Een bijzondere prestatie waar alle betrokkenen trots op mogen zijn.
Zelf ben ik blij met mijn TIMI sjaal (TIMI = This Is My Independence) en ook mijn (schoon)dochters heb ik er mee kunnen verrassen.
Henk Lindhout